บทที่ 21 ตอนที่ 21

“ฉัน... ไม่ได้เจ็บตรงไหนหรอกค่ะ ขอ... ขอตัวนะคะ”

“ครับ”

แล้วก็เป็นเขาที่ก้าวเดินผ่านไป เดินผ่านไปอย่างไม่ไยดี เป็นหล่อนเสียอีกที่ต้องหันมองตามไปด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ หยาดน้ำตาไหลซึมสองหน่วยตา

มันไม่แปลกหรอกที่เขาจะจดจำโสเภณีที่นอนด้วยไม่ได้ แต่มันแปลกตรงที่หล่อน ทำไมถึงลืมเขาไม่ได้สักที

ร้อยแก้วก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ